Tekst

Het is misschien wat vergezocht maar tijdens het lezen van deze teksten moest ik aan Bush en Nelson denken. Vooral de visie van Nelson en de Xanadu toonden voor mij overeenkomsten met deze teksten. Ze gaan allemaal over het verbeteren van de huidige vorm van Hypertext en de kritische noot toont ook al overeenkomsten. Binnen de huidige hypertext zijn er teveel gaten (niet getoonde informatie) die opgevoeld moeten worden. Ik heb dan ook het idee dat ze een volledig writerly vorm van hypertext willen hebben, waarbij we pro-summers zijn (kan je Sterling hierbij betrekken?).

De teksten van deze week gaan over metaforen voor Hypertekst en interactie. Zo vergelijk Aaseth in zijn artikel Hypertext met een doolhoofd (labyrint). Hij uit een kritiek uit op Hypertext in zijn huidige vorm: volgens hem kent de huidige hypertext: het is vrij lineair en bied weging uitkomsten. Je kunt een site wel lezen maar niet veranderen ( je kunt de letters en kleur niet veranderen) en je bent soms verplicht om een vaste pad te bewandelen (blackboard). Deze toepassing van hypertext (BB) noemt hij unicursal: we kunnen er pas iets mee als we er toestemming voor krijgen en kunnen alleen datgene doen waar we toestemming voor hebben. BB heeft dan ook een doel en is dus daardoor lineair. Hij stelt dan ook dat hypertext meer multicural moet zijn: dat wil zeggen dat er geen vaste volgorde is en je een eigen unieke reis kunt maken. De hypertext moet geen doel hebben en zo ontworpen worden (Bush+Nelson?) dat je als het ware er controle over hebt (volledig writerly). Het moet niet alleen mogelijk zien om een bepaalde structuur te volgen, maar deze ook zelf te kunnen veranderen door links.

Bush en Nelson? Hebben het over de Memex en Xanadu waarbij het opvragen en tonen van informatie anders is als nu. De Xanadu zou ik me hierbij kunnen indenken waarbij je dus kunt zien waar bepaalde links naar toegaan, veranderingen kunt brengen zonder het origineel te verliezen. Zo is het mogelijk om met de Xanadu informatie die je niet kunt zien of ontbreek (huidige www) wel zien en traceren. Dit toont volgens mij dan ook overkomsten met de tekst van Laurel een kritiek heeft op de hypertext. Zij gebruik de term worm holes voor de delen van het hypertext die niet getoond worden. Beiden willen dus een volledige controle en creatie van hypertext door de maker en gebruiker waarbij het verbeteren van de interactie centraal staat.

Fysiek writerly

Mijn mangoboom:

Als kind klom ik bijna dagelijks op de bomen, en bij de mango bomen vind ik de ervaring writerly. De mango bomen kunnen erg hoog zijn en hebben meestal veel aftakkingen. Het klimmen op deze bomen is voor iedereen anders, door je agency kun je verschillende paden beklimmen.

Kokos boom:

Het klimmen op deze is readerly je kunt niks anders dan de pad beklimmen die de boom wilt. Deze bomen kunnen zowel recht als krom zijn, je kunt niet van deze paden afwijken om de noot te kraken.

Fysiek writerly:

Playstation home:

Soort van SecondLife op de PSnetwork waarbij je alles kunt aanpassen aan je smaak (huis etc).

Fysiek Readerly:

Virtual Reality:

Het is een programma waar je niks anders kunt dan dat wat voor geschreven is. Je ziet en ervaart wat de maker van het programma wilt je hebt geen enkele inbreng in het geheel.